Gerco en Janneke Burggraaf, meer dan een goed doel.

Iedereen kent wel iemand die met deze rotziekte te maken heeft (of heeft gehad).. 
Kanker. Wat een rotziekte is dat.. Het is een ziekte wat niet alleen degene treft die het heeft maar ook de hele omgeving erom heen. Helaas heb ook ik hieraan mensen verloren. 2 jaar geleden mijn oma uit Woerden, en afgelopen jaar kamerikker en goede vriend Ron Hoogerwerf. Samen met mijn partner een paar goede vrienden en zijn lieve familie waren we de laatste maanden van zijn leven nauw betrokken. Door dat ik zo vlak naast stond weet ik hoe heftig is het voor de nabestaande en hoe machteloos je kan voelen. Want je kan niets doen… enige wat je kan doen is er zijn.
Toen opeens in mijn inbox een berichtje kreeg van Janneke Burggraaf, met de boodschap dat zij en haar man Gerco  14 t/m 16 mei 2016 mee gaan doen met team Roparunteam United , hardlopend van Parijs naar Rotterdam om geld bij elkaar te verzamelen voor mensen met kanker en dan met name palliatieve zorg, had ze gelijk mijn aandacht. Natuurlijk wil ik hier aandacht aanbesteden… juist ook omdat ik genoeg verhalen hoor in het dorp van mensen die met deze rotziekte te maken hebben en dit ook een prachtig initiatief is. En ja ik weet dat er veel aandacht aan word besteed aan kanker. Denkend aan stichting Kika ( maar dat is vooral voor kinderen) , of de meest bekende Alpe d’HuZes maar dat is gericht op wetenschappelijk onderzoek, wat natuurlijk superbelangrijk is. Juist met onderzoek is de hoop op genezing groter. Maar wat voor degene die al ziek zijn? En die niet meer genezen kunnen worden? Wat is dan belangrijk voor degene en de omgeving? Dat is hoe je de laatste periode ingaat met elkaar en voor degene die ziek is zo draagbaar mogelijk te maken.

De Stichting Roparun richt zich vooral op de palliatieve zorg aan kankerpatiënten, palliatieve zorg is een zorgbenadering die kwaliteit van leven, van patiënten en hun naasten verbeterd.
Het motto van de stichting is dan ook: Leven toevoegen aan de dagen, waar vaak geen dagen meer kunnen worden toegevoegd aan het leven.

Hier wil ik wel aandacht aan besteden maar ik wil vooral ook weten waarom Janneke en Gerco zich juist hiervoor inzetten. Hiervoor ging op op visite bij huize Burggraaf en sprak ik met Janneke. Zie hieronder het verslag. ;

30  jaar geleden is Gerco zijn  oom verloren aan kanker. Zijn oom was als tweede vader voor hem en een van de belangrijkste personen in hun leven.  Vlak na zijn overlijden zat  Gerco voor de televisie en zag hij de allereerste Roparun. Gerco die altijd met hardlopen bezig is geweest, nam zich op dat moment voor dat hij ooit mee zal doen aan de Roparun ter nagedachtenis aan zijn oom.
Het duurde even, want behalve dat Gerco tijdje last had van zijn knieeën  kwamen er vier prachtige kinderen en waren ze druk bezig met hun bedrijf VeViViacc aan het opstarten.
Toen de kinderen  wat groter werden en bedrijf op orde was, zijn ze weer met hardlopen begonnen ongeveer 10 jaar geleden. Vijf jaar geleden was er een hoogtepunt voor hun beiden Gerco liep de marathon en Janneke halve marathon dit was iets wat ze allebei heel graag ooit wilden doen. Toen het gelukt was, vertelde Gerco aan Janneke wat hij zichzelf ooit 30 jaar geleden beloofd had. Namelijk meedoen met de Roparun. Helaas was het team van Woerden al vol maar waren met hun bedrijf wel hoofdsponsor. Met de opbrengst toentertijd is er een logeerkamer gerelativeerd voor stichting de Mantelmeeuw. Ieder Roparunteam kan namelijk aangeven waar hun voorkeur naar gaat.
Door de betrokkenheid hiervan heeft Janneke zelf 2 jaar vrijwilligerswerk gedaan bij de Mantelmeeuw. Door haar vrijwilligerswerk daar weet ze nu nog meer hoe belangrijk de palliatieve zorg is. Ze kookte toendertijd daar en soms stond ze vier verschillende dingen te maken om mensen te laten genieten om nog een keer iets te eten. Ook al waren het soms maar muizenhapjes, de reacties van de mensen is goud waard. ‘En dit zijn dan maar hele kleine dingen, het heeft niet eens te maken met realiseren van een badkamer bijv ‘aldus Janneke.
Op een gegeven moment zijn mensen zo ziek dat ze niets meer zelf kunnen en geheel afhankelijk zijn van een ander. Palliatieve zorg zorgt ervoor dat je stukje eigenheid weer heb en je zelf kan zijn.  Je weet dat nog maar heel kort hebt maar juist die hele kleine dingen in die korte tijd kunnen nog zoveel toevoegen.
Met de opbrengst van het lopen met Ropateam United  kunnen weer dingen georganiseerd worden waardoor nog beter quality-time gerealiseerd kan worden in de laatste periode. Zo zijn er bijvoorbeeld bungalowhuisjes die beschikbaar worden gesteld, voor een laatste weekendje weg. Niet alleen voor de zieken maar ook de naasten. De naasten zijn degene die achterblijven en weer moeten doorgaan met leven. Kanker doet ook heel veel met de omgeving, de omgeving staat machteloos. Janneke heeft gezien dat de meeste zieken op een gegeven moment berusting hebben dat ze doodgaan, maar de omgeving vaak niet. Met de Roparun word er ook gedacht aan degene die achterblijven. Goede pallitieve zorg helpt ook weer in de rouwverwerking en herstel voor degene die achterblijven zodat ze hun leven weer kunnen oppakken en herinneringen kunnen koesteren. Als er geen palliatieve zorg zou zijn zou de laatste periode voor de zieke ondraagbaar zijn en voor degene die achterblijven zullen langer worstelen met acceptatie en rouwverwerking.

Meedoen met de Roparun begon met idee te lopen voor de oom van Gerco ter nagedachtenis aan hem, inmiddels is dat niet meer de enigste drijfveer.. ze doen dit omdat ze weten hoe het is om machteloos aan de zijlijn te staan en gezien hebben in hun naaste omgeving hoe andere dierbaren met deze ziekte hebben geworsteld en worstelen. Het team bestaat uit 25 personen. Gerco is een van de acht andere lopers, die 520 kilometer afleggen in estafettevorm .  Janneke gaat mee als verzorger en zit bij de ondersteuning van de catering.  De trainingen zijn al volop bezig.

Ik weet dat er momenteel veel gevraagd word van mensen op gebied van sponsoring, hoevaak ik niet nee verkoop als ik in Utrecht loop omdat ik word aangehouden of ik alsjeblieft geld wil doneren.
Hoe vaak kan je wel niet smsen voor een goed doel? Of komt de zoveelste collecte aan je deur? Vaak.. en ja momenteel zijn het barre tijden voor iedereen. Maar bedenk met het lezen van dit een ding… Wat als het jouw betreft of een naaste?
Mijn oma overleed 2 jaar geleden aan longkanker, toen ze werd opgegeven keken voor hospice en sprak stichting de Mantelmeeuw het meest aan, juist omdat mijn tante uit Zeist/zus van mijn oma uit Maastricht daar zou kunnen logeren. Zover is het niet gekomen, want het ging opeens zo hard dat ze overleed in het ziekenhuis. Stel.. dat ze wel naar het hospice moest wat was het dan fijn geweest.
Verder heb ik gezien met ziekbed van goede vriend Ron Hoogerwerf hoe belangrijk palliatieve zorg is.

Iedereen kent wel iemand die met deze ziekte te maken heeft.. en weet dat het niet alleen de zieke raakt maar ook de omgeving. Vooral als degene dan overleden is, is het zo ingrijpend voor de omgeving daarom juich ik deze uitdaging van Gerco en Janneke echt toe.


Wil je het team van Gerco en Janneke ondersteunen? Dat kan zie onderaan voor de gegevens.
Je kan hun team ook volgen op facebook klik hier en voor hun website voor meer info klik hier .

Janneke en Gerco hartstikke bedankt voor jullie verhaal en ik hoop dat jullie veel ophalen!
Go for it!

Groetjes Saphira 

Wil je Gerco en Janneke steunen?

Om gelijk naar de donatiepagina te gaan: klik hier!

Roparunteamunited

Bankrekening: NL35 ABNA 0534 2508 07

omschrijving: Roparunteamunited team 102

Wil je persoonlijk informatie van Gerco en Janneke hierover of heb je een ander idee om een actie op te zetten voor dit initiatief mail g.burggraaf@ziggo.nl  

  Filmpje van vorig jaar.