De opening van de vernieuwde plus is een feit

Afgelopen dinsdagavond was het zover, de opening van de vernieuwde Plus in Kamerik . Maar liefst 2 weken zijn ze dicht geweest.. Spannende 2 weken voor Kees en Corrie Romijn die pas op 15 juli te horen kregen over de verbouwplannen van het hoofdkantoor. Al vrij snel waren ze overstag en plan voor de verbouwing werd echt vormgegeven. Het is niet de eerste keer dat de Kamerikse Supermarkt met een verbouwing te maken krijgt.. als je bedenkt dat de familie Romijn in 1905 eerst klein begon met een kruidenierswinkeltje aan de wetering. Een mooie geschiedenis van 111 jaar oud, de 4 generatie Romijn die aan de leiding staat en de 5de generatie werkt ook mee in de supermarkt. Sinds 2008 is het Plus supermarkt geworden, en ondanks dat dit moment nog niet zo lang geleden lijkt was het hoognodig aan verbouwing en verandering toe. Afgelopen 2 weken zijn ze keihard aan het werk geweest, volledig gestript en opnieuw opgebouwd. De winkel lijkt nu veel ruimer, heeft een veel warmere uitstraling en is veel overzichtelijker geworden. Wat ook heel fijn is en waar veel vraag naar was, zijn de ruimere openingstijden. Ma t/m vrijdag van 8 tot 20.00uur geopend en zaterdag van 8 tot 18.00 uur. Er zijn 21 mensen erbij aangenomen om de Plus goed draaiende te houden, vanaf 6.45uur is de eerste ploeg al aan de slag om de versproducten te vullen. Want Vers..dat is een van de dingen waar Plus voor staat en zie je ook duidelijk terugkomen in de winkel. Wat ik zelf persoonlijk heel prettig vind, is dat er nu zelfscanners zijn en je contactloos kan betalen. Plus Romijn dat het meer is dan alleen een supermarkt kwam ik al gelijk achter toen ik de eerste keer boodschappen ging doen. Ik kwam uit Utrecht en daar gaat het er heel anders aan toe in de supermarkt.. als je daar stilstaat is dat omdat de caissière te traag is of een klant weer eens moeilijk doet en hier stond ik stil omdat mensen staan te socializen en niemand leek dat erg te vinden. Sterker nog iedereen doet er aan mee.. en tegenwoordig doe ik er ook aan mee. Het is als thuiskomen als je hier je boodschappen doet. De officiële opening werd gedaan door Ko Droogers van Dorpsplatform Kamerik die benadrukte wat voor belangrijke plek de Plus is voor het dorp en dat het niets voor niets was dat Kees Romijn de eerste Kamerikker van het jaar was. Want de familie Romijn zet zich enorm in voor de mensen in het dorp.. alleen al hierom en om de winkel te behouden is het heel belangrijk dat wij onze boodschappen halen bij de Plus.

https://www.youtube.com/watch?v=Mdm_XBTV84M

Een veiliger Kamerik door Buurtwhatsapp!

Goedemorgen, onderstaande bericht plaats ik namens onze dorpsgenoot. Mark die zelf ook een gezin heeft en onderstaande heeft ingezonden:

Een veiliger Kamerik door Buurtwhatsapp!

Een buurtwhatsapp is een whatsapp-groep die zich richt op het signaleren van verdachte situaties in een bepaalde wijk, buurt, dorp of stad. Het is een burgerinitiatief en dient als moderne vorm van buurtwacht.

Het doel van een buurtwhatsapp is het zorgen voor meer ogen en oren voor de politie. Door een buurtwhatsapp kunnen burgers zelf een groot gebied in de gaten houden.

Met het melden van verdachte situaties in een buurtwhatsapp, worden buurtbewoners snel gewaarschuwd en kunnen zij de verdachte in de gaten houden. Ondertussen kan de politie worden ingelicht via het alarmnummer 112 en tot eventuele actie overgaan.

In Nederland zijn inmiddels meer dan 1000 buurten met een dergelijke whatsapp-groep. In diverse dorpen en steden in Nederland heeft de Buurtwhatsapp inmiddels al tot succes geleid. Er zijn criminelen aangehouden en het aantal woninginbraken is in sommige wijken gedaald.

Wil je meer weten over dit initiatief of wil je je gelijk aanmelden?
Mail dan je naam, adres en mobiele telefoonnummer naar markkamerik@hotmail.com

Let wel op: de buurtwhatsapp is alleen bedoelt voor het signaleren en melden van verdachte situatie's. Andere wijkzorgen of problemen zullen zelf bij de gemeente moeten worden gemeld.

Ik hoop dat veel mensen zich aanmelden bij de buurtwhatsapp zodat Kamerik weer wat veiliger wordt!

-----------------
Zie hieronder een filmpje ter informatie. Zodat je gelijk een beter beeld erbij hebt. 

Groetjes Mark

https://m.youtube.com/watch?v=ZyuL4EYiP2Q

Kerst-Inn 2015 - verslagje

Als allereerste complimenten voor de organisatie.. zie hier boven de foto. Deze kanjers hebben het weer geflikt dit jaar, Marian, Annie, Sonja, Renée en Nils top gedaan. Het is toch weer een hele klus om het weer voor elkaar te krijgen en de klus te klaren.
Gisterenochtend kwam ik al even een kijkje nemen, en de eerste kraam stond al helemaal gereed.

Cootjes Bloemenlijn was de eerste die al klaar stond en kon je niet om heen.. ook ik heb nu iets van Cootjes kraam in huis staan ;)   Om 15.00 uur ging de deur open en de eerste mensen kwamen al. Door dat de indeling nu wat anders was, in de grote zaal stonden er eerst ook kramen maar daar was nu wat ruimte gelaten, daar stonden nu een paar kerstbomen en gelegenheid om te zitten. Verder was er ook ruimte gecreëerd voor de muziekband die later op de avond kwam. Ik hoorde veel reacties hierover, dit is zo gedaan omdat het vorig jaar zo hutje mutje was en nauwelijks kon lopen. Nu kon men rustig lopen en de dingen bekijken en genieten van aanbod van eten.
In de middag was het nog vrij rustig.. maar na etenstijd werd het gezellig druk. Waar het sowieso druk was, was bij de gamehoek waar gretig gebruikt van werd gemaakt door de jongelui.

Ook was Even Buurten voor de eerste keer bij, en zij vermaakten de kinderen met knutselen, en bij de stand van de kerk konden ze kaarsen beschilderen. Hiervan zijn foto's te zien in het fotoalbum op facebook van de Kerstinn en op de website (komt later erop)

Er waren verschillende kramen, wel iets minder dan vorig jaar maar dat mocht de pret niet drukken. De gezelligheid en de zin bij de ondernemers zat erin en dat is voornaamste wat telde.

Je kon een voetenanalyse laten doen en hiervan werd druk gebruik gemaakt, heel wat mensen relaxt zien liggen met hun voetjes omhoog.
Wat ik zelf heel grappig vond, was dat ik bij de ingang stond en een jongetje heel hard terug rende naar zijn moeder en riep: Mama mama de Herberg is er ook!
En niet alleen de Herberg was er, maar ook Kameryk, Slagerij Zwetsloot, Bakkerij Tersteeg

Maar degene die het meest bekijk had met het eten was echt Chef Michel. Wat leuk is dat je tegenwoordig Patato twister kan krijgen in pretparken en dierentuinen. Het was ook zoon Justin die het idee aan Michel opperde om een apparaat aan te schaffen zodat ze dit ook konden maken en verkopen..Michel luisterde naar zoonlief heeft het aangeschaft en het was denk ik de grootste succes deze avond. Ik heb voor het eerst zo'n ding op en ik moet zeggen, verslavend lekker. Goed idee, Justin! De appel valt niet ver van de boom, dat beloofd wat voor de toekomst.

Wat verder natuurlijk ook niet kan ontbreken is de muziekband en de arreslee en die kwamen halverwege de avond, van de Arreslee is gretig gebruik gemaakt en de muziekband heeft in beide zalen weer mooi gespeeld.

Ook was natuurlijk de uitslag van de stempelactie van 2015. De uitslag is te zien op de facebookpagina van de Kerst-inn met dank aan de ondernemers die de prijzen beschikbaar stellen. 

De sfeer zat er verder goed in en de bar deed goede zaken maar wat wij vooral willen weten is hoe jullie de Kerst-Inn hebben ervaren. Mocht je de ideeënbus over het hoofd hebben gezien, horen we alsnog graag jullie ideeen en suggesties. Of wil je je aanmelden voor de organisatie (er zijn nieuwe mensen nodig voor 2016) Stuur een pb naar de Kerst-inn of mail naar mooikamerik@gmail.com dan koppel ik het terug.

Hebben jullie verder zelf nog foto's gemaakt? Deel ze op de facebookpagina .

Groetjes Saphira  

Kerst-inn 2015!

Sinterklaas is alweer bijna voorbij en kerst staat alweer voor de deur. Echt kerst begint voor mij met het bezoeken van de Kerst-inn. Een van de eerste dingen waar ik als nieuwbakken Kamerikker mee kennis maakte. Een kerstmarkt dacht ik…tja daar heb je er zoveel van. Maar toen ik 3 jaar geleden voor het eerst naar de Kerst-inn ging vond ik het al gelijk heel gezellig en kijk ik er iedere jaar weer naar uit. Meestal hebben wij al iets van een kerstboom staan, maar na het bezoeken van de Kerst-inn begint het kerstgevoel echt te kriebelen..
Ik was ook dan heel erg benieuwd hoe de Kerst-inn is ontstaan en wat er bij komt kijken. Zelf ben ik jaren actief geweest als activiteitenbegeleider, en met die ervaring weet ik dat er heel veel komt kijken als je zoiets groot organiseert. Bij een evenement valt en staat het met vrijwilligers.. zonder hun inzet en enthousiasme geen Kerst-inn.
De Kerst-inn is nu echt een begrip geworden waar bijna iedere Kamerikker wel naar toe gaat. Het is meer dan alleen de kraampjes bezoeken, eten en lekker drinken. Nee het is vooral de sfeer, even aan het einde van het jaar bij elkaar komen. Elkaar weer tegenkomen en een praatje maken.. In een jaar gebeurd er altijd heel veel, en sommige van ons hebben het zwaar gehad door verliezen van een baan, een geliefde of dat iemand geveld is door een ernstige ziekte. En juist daar.. is de drempel dan heel laag om iemand nog even extra hart onder de riem te steken. Iedereen weet kerst is een periode van samen zijn en eigenlijk dat je extra beseft wat je hebt.
Ik wilde heel graag aandacht besteden aan de Kerst-inn, en dan niet zozeer van wat er allemaal te doen is en welke organisaties er zijn. Maar ik wilde eigenlijk vooral weten hoe het is begonnen en graag de vrijwilligers spreken. Hiervoor sprak ik met Marian Stoof en Renée van der Putten. Marian zit er sinds de tweede editie bij maar hielp wel bij de eerste editie met opbouw en afbouw en Renée zit er sinds vorig jaar bij. Met hun sprak ik over de organisatie en hoe het begon.
Zie hieronder mijn verslag.  Met dank aan Marian voor de foto’s en artikelen.

Degene die met het idee kwam van de Kerst-in was Bob DenHollander. Hij had dit ooit ergens anders gezien en dacht.. dit is wat voor Kamerik. Hij nam contact op met Janny van Es (van VIN d’ES ) en Bert Vreeswijk en samen kwamen ze op het idee om een proeverij te organiseren. Ben den Hollander stelde zijn kaashal (op de handelsweg)  beschikbaar zodat het binnen kon plaats vinden. Tijdens het verdere brainstormen kwamen ze ook op idee om andere ondernemers te betrekken zodat het ook niet te klein zou zijn. De meeste waren gelijk heel enthousiast.. het zou meer worden dan een proeverij. Kamerik in Kerstsferen met glühwein, erwtensoep, chocomel, kaas, wijn, koffie, kerstballen, -kaarten, -kransen, -decoraties, boeken, lekkernijen van de warme bakker, tassen, kerstbomen etc, met gezellige kerstmuziek.. Een proeverij was het niet meer.. nee meer dan dat. De eerste Kamerikse Kerst-inn was geboren! 10 december 2010 vond de eerste editie plaats, klein maar kneuterig en gelijk heel goed bezocht. Het was zo’n groot succes dat het vanaf de 2^de editie plaats vind in de Schulenburch. Zie hier de allereerste flyer en foto's van de eerste editie 

Vergeet niet je stempelkaart in te leveren bij de Plus!

In september word er al begonnen met de organisatie, wat niet altijd even makkelijk is omdat December dan nog ver weg lijkt en niet iedereen beseft hoe belangrijk het is je dan al op te geven en is het op het einde altijd nog eventjes spannend. Gelukkig kunnen ze op basis van afgelopen jaren het een beetje inschatten en komt het elke jaar weer goed. Maar het zal wel mooi zijn als mensen beseffen hoeveel er bij komt kijken. De vrijwilligers zijn allemaal mensen die al een druk leven hebben en dit in hun vrije avonduurtjes doen.
Behalve dat er naar gekeken word dat alle kramen zijn gevuld, word er ook heel erg gekeken naar de sfeer. Dat de sfeer blijft zoals het is. Er komen ook ondernemers van buiten en hoe hou je het Kameriks? Hiervoor kijken ze dat er niet van teveel het zelfde is en geven ze ook bij de ondernemers aan , dat het vooral gezelligheid de boventoon moet voeren, het is puur socializen, contacten leggen, en reclame voor de ondernemers om mensen kennis te laten maken met hun producten.

Cootje de Wit ( van Cootje's Bloemenlijn) en Sonja Pessel (van Parvani) zijn de creatieve brein van de Kerst-inn. Zij bedenken hoe de aankleding moet worden.

Ieder heeft zijn/haar kwaliteiten en met elkaar proberen ze iets moois neer te zetten. Na deze Kerst-in gaan er twee mensen uit de organisatie. Wil je meehelpen de traditie in stand te houden en volgend jaar in de organisatie meehelpen stuur mailtje naar mooikamerik@gmail.com en ik stuur je mail door naar de organisatie.

Er is ook rekening gehouden met de kinderen, ook zij kunnen zich weer heerlijk vermaken zodat je als ouder relaxt kan socialen en rond kan lopen onder genot van vele lekkernij wat verkrijgbaar is.

Wat natuurlijk er ook weer is , is de jaarlijkse stempelactie waarmee prijzen zijn te winnen. Je volle kaart kan je bij de plus inleveren en op de Kerst-inn worden de kaarten getrokken. Ik zal later op de facebookpagina van Mooi Kamerik en de Kerst-inn ook de prijswinnaars vermelden.

Heb jij nog oude foto’s van de Kerst-in, deel ze op de facebookpagina van Kerst-in.. leuk om terug te zien, en dan kunnen we die foto’s toevoegen aan het fotoarchief van de Kerst-in.
Over foto’s gesproken, ik zal die dag aanwezig zijn om foto’s te maken dus zorg ervoor dat je haar goed zit  ;)

Noteer in jullie agenda vrijdag 11 December 2015 van 15.00uur tot 21.00uur de jaarlijkse Kerst-in in de Schulenburch.
Hierbij willen we ook even een oproep doen, na 21.00uur moet alles weer afgebroken worden. Ben je in staat om te helpen? Dan zijn we hèèl blij met jouw hulp, vele handen maken immers licht werk .

Marian & Reneé bedankt voor jullie tijd en informatie, en sowieso dikke respect voor de vrijwilligers die dit elke jaar weer mogelijk maken met elkaar. Zonder jullie geen Kerst-inn! Daar mag best even bij stilgestaan worden.

Ik hoop jullie allemaal volgende week te zien! Alvast een fijne Sinterklaas en tot volgende week vrijdag!.

Groetjes Saphira

Ps: Zie hier de lijst van de deelnemers van dit jaar.. klik

Gerco en Janneke Burggraaf, meer dan een goed doel.

Iedereen kent wel iemand die met deze rotziekte te maken heeft (of heeft gehad).. 
Kanker. Wat een rotziekte is dat.. Het is een ziekte wat niet alleen degene treft die het heeft maar ook de hele omgeving erom heen. Helaas heb ook ik hieraan mensen verloren. 2 jaar geleden mijn oma uit Woerden, en afgelopen jaar kamerikker en goede vriend Ron Hoogerwerf. Samen met mijn partner een paar goede vrienden en zijn lieve familie waren we de laatste maanden van zijn leven nauw betrokken. Door dat ik zo vlak naast stond weet ik hoe heftig is het voor de nabestaande en hoe machteloos je kan voelen. Want je kan niets doen… enige wat je kan doen is er zijn.
Toen opeens in mijn inbox een berichtje kreeg van Janneke Burggraaf, met de boodschap dat zij en haar man Gerco  14 t/m 16 mei 2016 mee gaan doen met team Roparunteam United , hardlopend van Parijs naar Rotterdam om geld bij elkaar te verzamelen voor mensen met kanker en dan met name palliatieve zorg, had ze gelijk mijn aandacht. Natuurlijk wil ik hier aandacht aanbesteden… juist ook omdat ik genoeg verhalen hoor in het dorp van mensen die met deze rotziekte te maken hebben en dit ook een prachtig initiatief is. En ja ik weet dat er veel aandacht aan word besteed aan kanker. Denkend aan stichting Kika ( maar dat is vooral voor kinderen) , of de meest bekende Alpe d’HuZes maar dat is gericht op wetenschappelijk onderzoek, wat natuurlijk superbelangrijk is. Juist met onderzoek is de hoop op genezing groter. Maar wat voor degene die al ziek zijn? En die niet meer genezen kunnen worden? Wat is dan belangrijk voor degene en de omgeving? Dat is hoe je de laatste periode ingaat met elkaar en voor degene die ziek is zo draagbaar mogelijk te maken.

De Stichting Roparun richt zich vooral op de palliatieve zorg aan kankerpatiënten, palliatieve zorg is een zorgbenadering die kwaliteit van leven, van patiënten en hun naasten verbeterd.
Het motto van de stichting is dan ook: Leven toevoegen aan de dagen, waar vaak geen dagen meer kunnen worden toegevoegd aan het leven.

Hier wil ik wel aandacht aan besteden maar ik wil vooral ook weten waarom Janneke en Gerco zich juist hiervoor inzetten. Hiervoor ging op op visite bij huize Burggraaf en sprak ik met Janneke. Zie hieronder het verslag. ;

30  jaar geleden is Gerco zijn  oom verloren aan kanker. Zijn oom was als tweede vader voor hem en een van de belangrijkste personen in hun leven.  Vlak na zijn overlijden zat  Gerco voor de televisie en zag hij de allereerste Roparun. Gerco die altijd met hardlopen bezig is geweest, nam zich op dat moment voor dat hij ooit mee zal doen aan de Roparun ter nagedachtenis aan zijn oom.
Het duurde even, want behalve dat Gerco tijdje last had van zijn knieeën  kwamen er vier prachtige kinderen en waren ze druk bezig met hun bedrijf VeViViacc aan het opstarten.
Toen de kinderen  wat groter werden en bedrijf op orde was, zijn ze weer met hardlopen begonnen ongeveer 10 jaar geleden. Vijf jaar geleden was er een hoogtepunt voor hun beiden Gerco liep de marathon en Janneke halve marathon dit was iets wat ze allebei heel graag ooit wilden doen. Toen het gelukt was, vertelde Gerco aan Janneke wat hij zichzelf ooit 30 jaar geleden beloofd had. Namelijk meedoen met de Roparun. Helaas was het team van Woerden al vol maar waren met hun bedrijf wel hoofdsponsor. Met de opbrengst toentertijd is er een logeerkamer gerelativeerd voor stichting de Mantelmeeuw. Ieder Roparunteam kan namelijk aangeven waar hun voorkeur naar gaat.
Door de betrokkenheid hiervan heeft Janneke zelf 2 jaar vrijwilligerswerk gedaan bij de Mantelmeeuw. Door haar vrijwilligerswerk daar weet ze nu nog meer hoe belangrijk de palliatieve zorg is. Ze kookte toendertijd daar en soms stond ze vier verschillende dingen te maken om mensen te laten genieten om nog een keer iets te eten. Ook al waren het soms maar muizenhapjes, de reacties van de mensen is goud waard. ‘En dit zijn dan maar hele kleine dingen, het heeft niet eens te maken met realiseren van een badkamer bijv ‘aldus Janneke.
Op een gegeven moment zijn mensen zo ziek dat ze niets meer zelf kunnen en geheel afhankelijk zijn van een ander. Palliatieve zorg zorgt ervoor dat je stukje eigenheid weer heb en je zelf kan zijn.  Je weet dat nog maar heel kort hebt maar juist die hele kleine dingen in die korte tijd kunnen nog zoveel toevoegen.
Met de opbrengst van het lopen met Ropateam United  kunnen weer dingen georganiseerd worden waardoor nog beter quality-time gerealiseerd kan worden in de laatste periode. Zo zijn er bijvoorbeeld bungalowhuisjes die beschikbaar worden gesteld, voor een laatste weekendje weg. Niet alleen voor de zieken maar ook de naasten. De naasten zijn degene die achterblijven en weer moeten doorgaan met leven. Kanker doet ook heel veel met de omgeving, de omgeving staat machteloos. Janneke heeft gezien dat de meeste zieken op een gegeven moment berusting hebben dat ze doodgaan, maar de omgeving vaak niet. Met de Roparun word er ook gedacht aan degene die achterblijven. Goede pallitieve zorg helpt ook weer in de rouwverwerking en herstel voor degene die achterblijven zodat ze hun leven weer kunnen oppakken en herinneringen kunnen koesteren. Als er geen palliatieve zorg zou zijn zou de laatste periode voor de zieke ondraagbaar zijn en voor degene die achterblijven zullen langer worstelen met acceptatie en rouwverwerking.

Meedoen met de Roparun begon met idee te lopen voor de oom van Gerco ter nagedachtenis aan hem, inmiddels is dat niet meer de enigste drijfveer.. ze doen dit omdat ze weten hoe het is om machteloos aan de zijlijn te staan en gezien hebben in hun naaste omgeving hoe andere dierbaren met deze ziekte hebben geworsteld en worstelen. Het team bestaat uit 25 personen. Gerco is een van de acht andere lopers, die 520 kilometer afleggen in estafettevorm .  Janneke gaat mee als verzorger en zit bij de ondersteuning van de catering.  De trainingen zijn al volop bezig.

Ik weet dat er momenteel veel gevraagd word van mensen op gebied van sponsoring, hoevaak ik niet nee verkoop als ik in Utrecht loop omdat ik word aangehouden of ik alsjeblieft geld wil doneren.
Hoe vaak kan je wel niet smsen voor een goed doel? Of komt de zoveelste collecte aan je deur? Vaak.. en ja momenteel zijn het barre tijden voor iedereen. Maar bedenk met het lezen van dit een ding… Wat als het jouw betreft of een naaste?
Mijn oma overleed 2 jaar geleden aan longkanker, toen ze werd opgegeven keken voor hospice en sprak stichting de Mantelmeeuw het meest aan, juist omdat mijn tante uit Zeist/zus van mijn oma uit Maastricht daar zou kunnen logeren. Zover is het niet gekomen, want het ging opeens zo hard dat ze overleed in het ziekenhuis. Stel.. dat ze wel naar het hospice moest wat was het dan fijn geweest.
Verder heb ik gezien met ziekbed van goede vriend Ron Hoogerwerf hoe belangrijk palliatieve zorg is.

Iedereen kent wel iemand die met deze ziekte te maken heeft.. en weet dat het niet alleen de zieke raakt maar ook de omgeving. Vooral als degene dan overleden is, is het zo ingrijpend voor de omgeving daarom juich ik deze uitdaging van Gerco en Janneke echt toe.


Wil je het team van Gerco en Janneke ondersteunen? Dat kan zie onderaan voor de gegevens.
Je kan hun team ook volgen op facebook klik hier en voor hun website voor meer info klik hier .

Janneke en Gerco hartstikke bedankt voor jullie verhaal en ik hoop dat jullie veel ophalen!
Go for it!

Groetjes Saphira 

Wil je Gerco en Janneke steunen?

Om gelijk naar de donatiepagina te gaan: klik hier!

Roparunteamunited

Bankrekening: NL35 ABNA 0534 2508 07

omschrijving: Roparunteamunited team 102

Wil je persoonlijk informatie van Gerco en Janneke hierover of heb je een ander idee om een actie op te zetten voor dit initiatief mail g.burggraaf@ziggo.nl  

  Filmpje van vorig jaar.

De Beekhoeve

Toen ik in augustus met de pagina van Mooi Kamerik begon, was Koos van der Laan de eerste persoon die reageerde met een enthousiast privéberichtje en dat ik hartstikke welkom was om een keer te komen kijken op de Beekhoeve.  Hartstikke leuk dacht.. even bij mijn partner gecheckt wat houd de Beekhoeve in? 1 november woon ik hier 2 jaar in Kamerik.. hoe ingeburgerd ik al inmiddels ben dat zei mij helemaal niets. Uiteraard heb ik mij verdiept in de website en is google vaak mijn beste vriend. Maar niets is leuker om met eigen ogen te aanschouwen, na al die jaren gewoond te hebben in de stad, is immers een boer gewoon een boer. Staat vroeg op om te melken, boerinnen waren in mijn beleving vaak van die stoffige types. Schouderklopje en het stof komt ervan van af. Dat alles omdat ik ooit met een excursie op school op boerderij was en de mensen die daar de boel runden leken uit jaar nul te komen.

Maar niets van alles is hier het geval als ik afgelopen woensdag in m’n oude kloffie aankom bij de Beekhoeve en aanbel.
Want als Koos open doet, zie ik een vrolijke vent staan. De illusie die ik als kind had verdwijnt als sneeuw voor de zon, vooral als Koos gelijk van wal steek.
Zoveel verteld en laten zien en met de aanvulling van vrouwlief Monique. Hierbij mijn verslag van de Beekhoeve.. eens kijken of ik goed heb opgelet ;)

De Beekhoeve word gerund door Koos en Monique van der Laan, De Beekhoeve begon ooit bij ene Otto van der Laan & Maria Zuiderveld in 1827. Het is dus al jarenlang een familiebedrijf. Vanaf 1991 heeft Koos het overgenomen van zijn moeder. Monique komt uit Brabant en komt van de akkerbouw af maar op de landbouwschool wist ze al dat ze meer wilde met veehouderij en zorgde ervoor dat ze wel de vakken daarvan kreeg. Interesse daarvoor is niet heel vreemd want haar moeder komt van de melkveehouderij in Limburg. Als kind zijnde kwam ze wel altijd op de ouderlijke boerderij van haar moeder waardoor de liefde voor koeien er toch al was. 
Toen  Koos en Monique nog zo heerlijk jong waren, waren ze  beide actief in het bestuur van agrarische jongeren .. de vonk sloeg niet gelijk over. Dat gebeurde pas toen ze beiden voor de agrarische jongeren naar Costa Rica moesten om een reis voor te bereiden. In Costa Rica werden ze helemaal verliefd op elkaar en vanaf dat moment zijn ze  samen. 
7 September 2001 gingen Koos en Monique trouwen, nieuwe stal was net gebouwd. Hierdoor kon de oude stal gebruikt worden voor het feest. Iedereen was zo enthousiast over het feest en door de vele positieve reacties ontstond het idee om de oude stal te gebruiken voor nog meer feesten, vergaderingen en andere activiteiten. 

Vanaf die tijd werd de Beekhoeve meer dan alleen een boerderij met 83 hectare grond, weilanden verdeeld in 35 verschillende perceeltjes. Een deel huren ze van natuurmonumenten. Ze hebben 70 melkkoeien en nog 100 andere jonge dieren, naast de melkveehouderij en de verhuur van de oude stal voor feestjes en vergaderingen.  Maken ze ook nog boter en kaas die ze verkopen in hun eigen boerderijwinkel. Voor kaasmaken organiseren ze ook een workshop. Leuk als excursie of gewoon om het te beleven. Als Hollander moet je immers ooit je eigen kaas gemaakt hebben toch?  Wat ik persoonlijk heel leuk vind is dat je je eigen koe kan adopteren, dit doen ze hier al jaren. Je adopteert een koe en word op de hoogte gehouden hoe het op de boerderij gaat en je word lid van de adoptievrienden. Als adoptievriend of vrijwilliger kan je dan meehelpen op de speciale meewerkdagen en verder ondersteun je het leven van de koe. Je hebt ook nog de pensioenkoeien. Deze koeien hebben jarenlang melk gegeven en na alle trouwe dienst wil je de oude dames niet zomaar op geven. Je kan  ze nog een heel goed leven geven zie voor meer info hun website.  

Voor Koos en Monique is de boerderij hun manier van leven, op de vraag of ze nog verder hobby’s hebben of andere uitspattingen krijg ik van hun beiden afzonderlijk te horen dat de boerderij hun leven is, daar zit alle passie in. Zelfs als ze buiten de boerderij zijn gaat het in hun hoofd nog door, Monique is het gezicht van de winkel die zij ook nog hebben. Ze verkopen alles biologisch, vlees, boter, kaas, eieren  sap en verse melk. Als Monique vrije tijd heb besteed ze die in het verdiepen van voeding, daar is zoveel over te leren, zo wist ik echt niet dat er zo’n groot verschil zat tussen melk van de winkel en verse melk. Grappig is dat Koos en Monique apart van elkaar heb gesproken en ze allebei vol passie over hun leven vertellen en dezelfde dingen zeggen. Waaronder dus over melk. Veel mensen zijn allergisch voor koemelk maar dat komt omdat er allerlei bewerkingen

zijn gedaan door de fabriek waardoor je lichaam het niet goed afbreekt en dit veroorzaakt dan de darmklachten. Er komen ook veel vaste klanten om verse melk te tappen omdat ze zo vers van de koe wel de melk kunnen verteren. Dit en nog veel meer dingen heb ik geleerd na aanleiding van mijn bezoek van de Beekhoeve.  Helaas was de tank op dat moment net geleegd maar ik wil weer gauw terug voor verse melk.
Waar ik zelf enthousiast van werd was de polderhut.. een heerlijke plek waar je alleen of met een klein clubje kan vertoeven om alle drukte te ontvluchten met supermooi uitzicht op het weiland. Voor een stel boeren vind ik ze wel heel hip, dat zeg ik ook op dat moment als ik bij Koos ben. Momenteel is het heel erg in om in een klooster je terug te trekken om zo tot jezelf te komen, aldus al die feelgoodrubrieken in de bladen zoals happinez en flow, maar als je mijn mening vraagt is niets mooier om je dan terug te trekken tussen alle weilanden in mooie Kamerik.

Er is een ding wat ik mij echt afvraag over boeren en die vraag stelde ik aan Monique. Wat vinden ze nou van Boer zoekt vrouw?

Wat blijkt?  Boer zoekt vrouw is favoriete programma bij huize van der Laan. Ze kijken het liefste alleen dat, verder af en toe een filmpje. Al vanaf het begin volgen ze Boer zoekt vrouw, Yvonne Jaspers brengt de dingen heel echt, ze draait er geen doekjes om. Verder is het echt zoals het ook echt is op de boerderij. Het is geen emo-tv, ze herkennen er veel in, namelijk dat de boerderij  manier van  leven is . Behalve alle herkenning is toch het allermooiste om te zien, de liefde voor hun vak en dat de liefde opbloeit tussen mensen in het programma.

Uiteindelijk is het daar waar het omgaat.. liefde. 

Hier zie je een filmpje van Monique van der Laan gemaakt door Natuur en Milieufederatie Utrecht. 

De koeien staan in het najaar altijd een half jaar op stal.. in April laten Koos en Monique de koeien los, wat zorgt voor prachtige beelden. Bron: RPL Woerden Nieuws. Volgend jaar ben ik er zeker weten bij. 

Meer weten over de activiteiten van de Beekhoeve? Klik hieronder. De website van De Beekhoeve voor alle informatie -> klik
Hieronder de dingen wat hierboven te sprake kwam.
Workshop echte boerenkaas maken ->  klik
Koeien met pensioen -> klik
Polderhut de hooiberg -> klik